Categorieën
Analyses Voorpagina

Groenlinks durft weer

on the attackGroenlinks likte de afgelopen 1,5 jaar de wonden terwijl D66 en de SP de PvdA-achterban leegplukten – een achterban die in 2012 door de PvdA juist deels werd weggehaald bij Groenlinks. Met de steun aan en invloed op de onderwijsplannen van het kabinet stapt de partij weer in de spotlights. 

Met de steun voor de onderwijshervormingen zet Groenlinks strategisch een grote stap vooruit. De partij is nodig voor het verkrijgen van een meerderheid voor de onderwijshervormingen in de Senaat. Dat maakt de onderhandelingspositie van Groenlinks aantrekkelijk.

Sinds de klap die Groenlinks kreeg bij de Kamerverkiezingen van 2012 zat de partij in zak en as. Van 10 zetels ging het naar 3 in de uitslagen. Met een mazzelzeteltje erbij dankzij een lijstverbinding kwam de fractie net aan op 4. In één klap raakte de partij een flink deel van de partijfinanciering kwijt. Personeel moest worden ontslagen, een belangrijk deel van de partijtop stapte op, en zoals bij alle partijen na een groot verlies begon ook bij Groenlinks het ontredderde navelstaren.

Eén van de gevolgen van de psychologisch zware klap was dat Groenlinks zich vrij radicaal terugtrok in het eigen hoekje. Het kabinet van PvdA en VVD kon fluiten naar steun en D66 hoefde de groenlinkse concurrenten er sowieso niet bij: nu de seculiere strijd zo goed als gestreden is konden de sociaal-liberalen prima met de Christenunie en de SGP in zee.

Maar na anderhalf jaar begint het zelfvertrouwen terug te komen bij Groenlinks. Hoewel de partij in de Tweede Kamer gereduceerd is tot slechts 4 zetels heeft de regeringscoalitie in de Senaat een minderheid. Al die tijd had Groenlinks toegekeken hoe D66 de vruchten plukte van samenwerken met het kabinet zonder in de beeldvorming de handen vies te maken.

Vruchten plukken
Dat wil Groenlinks ook wel. En toen de SP en CDA en Pechtold-vriendjes Christenunie en SGP het sociale leenstelsel in het onderwijs afwezen, zagen fractievoorzitter Bram van Ojik en coming man Jesse Klaver hun kans schoon. Dit keer zou Groenlinks op een belangrijk dossier een deuntje meefluiten.

De PvdA ligt op apegapen en slaagt er maar niet in een unisono, helder verhaal te hebben over het waarvoor, waarheen van de samenwerking met de VVD, anders dan defensieve managerstaal (de PvdA-ministers) en over noodzaak en toevallige technische meerderheden (de politieke leiding).

Groenlinks werpt de schroom af en hoopt net als D66 te profiteren van de machtige positie die het kan hebben ten opzichte van het impopulaire kabinet Rutte-2. Het grote blok Groenlinks-kiezers dat in 2012 overstapte naar de PvdA en dat D66 te rechts vindt staat te popelen om terug te keren.

Al wat ze nodig hebben is een reden. Daar gaan Van Ojik en Klaver de komende maanden hard aan werken. De onderwijshervorming is een stevig startschot.