Het gaat niet om boeken, want die spreken niet. Er staan hooguit teksten in boeken die door lezers totaal verschillend geinterpreteerd zouden kunnen worden. Wie had ooit gedacht dat ene David Koresh door zijn interpretatie van de bijbel tientallen mensen de dood in zou jagen? Wie had ooit verwacht dat ene Mark Chapman in ‘A Catcher In The Rhye’ aanleiding zou zien om John Lennon dood te schieten? Hoeveel mensen lieten zich daadwerkelijk door ‘Mein Kampf’ inspireren om de straat op te gaan en Joden te gaan afslachten? Goed, niet weinig, maar er waren veel meer mensen die zich niet lieten inspireren door dat boek, sterker: die ‘Mein Kampf’ volledig afwezen.
En zo gaat het met ieder boek. De waarheid strekt zich altijd uit van aan de randen van het blikveld van de lezer tot de achterkant van de binnenkant van de hersenpan. Wat zich daar afspeelt laat zich maar moeilijk raden. Duidelijk is in ieder geval wel dat de meeste fundamentalistische moslims een imam of iets dergelijks nodig hadden om hen te overtuigen van de letterlijkheid van de Koran. In vrijwel alle gevallen van in het Westen opgegroeide en opgevoede moslims moest er een extremistische imam aan te pas komen om hen over de streep te trekken en hen de ‘ware’ Koran te doen inzien. Het verbieden van de Koran gaat aanslagen en fundamentalistische moslims echt niet tegen, integendeel: zoals zelfs Philip deWinter(!) al zei, een verbod zal alleen maar leiden tot meer radicalisering van nu nog gematigde moslims.
Maar misschien is dat wat die geperoxideerde Mohammed-in-reverse in Den Haag juist nastreeft: het opzetten mensen tegenover elkaar. Opzwepen tot extremisme, aanzetten tot geweld, doelbewust de aanwezige dunne scheur die bepaalde moslims en niet-moslims op dit moment scheidt verbreden tot een kloof die alle moslims en niet-moslims separeert. Moet je vooral doen, een boek verbieden; het zal er alleen maar toe leiden dat de fans van dat boek nogal boos worden. Stel je eens voor dat een politicus voorstelt om alle albums van ‘The Beatles’ te verbieden, of alle films van Stanley Kubrick, of – iets dichter bij de belevingswereld van IQ-lozen – al het nieuws over Paris Hilton. Stel je voor dat een politicus voorstelt de ‘Story’ of de ‘Privé’ te verbieden, dan is het huis te klein. Houd dat gevoel vast, en dan wordt misschien duidelijk hoe pijnlijk zo’n Koran-verbod zou zijn voor de gemiddelde moslim. Mensen die een boek lezen en gekke dingen gaan doen –> hoppa, gevangenis of gesticht. Maar lezen moet gewoon kunnen.
Communicatiestrateeg en schrijver van het boek ‘Megafoonpolitiek‘. Op Twitter te vinden als @kajleers. Politiek bewust, voormalig financieel-economisch journalist, muziekmaker, professionele kletskous, schrijver. Geeft ook social media-trainingen, denkt graag met je mee over communicatiestrategie. En ja, content is en blijft King.