Categorieën
Analyses Voorpagina

PvdA’ers in de loopgraven

Het is alle hens aan dek voor de PvdA. Want niet alleen blijkt de partij gespleten tussen sociaal-democraten aan de linker-, en sociaal-liberalen aan de rechterkant, er is nóg een scheiding: die tussen ‘gematigden’ en ‘radicalen’ jegens de islam en moslims in Nederland. Of Wouter Bos de elkaar kruisende loopgraven vredig met elkaar kan verbinden, is een zéér goede vraag. Waarschijnlijk niet.

Categorieën
Analyses Meningen Verkiezingen Voorpagina

Coalitiepartijen blijven tot elkaar veroordeeld

De coalitiepartijen CDA, PvdA en ChristenUnie voeren momenteel een ware slijtageslag over het ontslagrecht, waarbij vooral de PvdA en het CDA proberen te voorkomen dat één van hen in de positie van ‘de verpester’ wordt gedrukt; de partij die de schuld gegeven kan worden van het opblazen van de coalitie. De IJzeren Regel in de politiek is niet voor niets ‘wie breekt, betaalt’, en geen van de partijen wil als breker te boek komen te staan.  Maar noch de PvdA, noch het CDA hebben nu belang bij verkiezingen, en bovendien wil premier Balkenende dat ook helemaal niet, omdat dit zijn laatste kabinet is – en dat móet slagen, na twee mislukte kabinetten.

Categorieën
Analyses Meningen Voorpagina

Maakten Nederlandse commando’s steensoep?

Ik ken een Amerikaanse generaal uit de Tweede Wereldoorlog die zich nu waarschijnlijk een breuk lacht in zijn graf: George S. Patton. Deze rechtse houwdegen maakte zich in zijn veldtochten tegen de Nazi’s niet bepaald geliefd bij zijn superieuren door zijn zogenaamde ‘versterkte verkenningen’ . Had Patton het bevel gekregen om ergens halt te houden en zinde dat hem niet, dan stuurde hij er een ‘reconnaissance in force’ op uit, een ploeg verkenners die van Patton de opdracht kreeg verzeild te raken in gevechten met Duitse eenheden, opdat Patton wel móest reageren — en hij dus de bevelen aan zijn laars kon lappen. Wellicht dat de Nederlandse troepen in Afghanistan nu dezelfde grap uithalen.

Patton noemde zijn methode de ‘Steensoep-methode’, genoemd naar het fabeltje, en hij paste hem veelvuldig toe. Een zwerver klopte eens aan bij een vrouw die alleen woonde, ver buiten de bewoonde wereld. De zwerver had honger, zei hij, maar zei tegen de vrouw dat hij soep kon maken van stenen, en vroeg of hij haar soepketel mocht gebruiken en water kon krijgen. Geïntrigeerd zei de vrouw ‘ja’ en de zwerver ging aan het werk. Ze zag door het raam hoe de zwerver inderdaad stenen in het water deed. Na een half uur kookte het water en de zwerver klopte weer aan. De soep vorderde, nu waren alleen nog wat wortels, selderij en wat uien nodig. De nieuwsgierige vrouw stemde toe en nog eens een half uur later klopte de man weer aan; de soep was bijna klaar, er was alleen nog wat peper en zout nodig. Tien minuten later was de soep klaar en de vrouw kwam naar buiten. “Alstublieft,” zei de zwerver nadat hij al twee koppen op had, “steensoep!” “Lekker, maar…” stamelde de vrouw na het proeven, “dat lijkt wel gewoon groentensoep…”

Patton haalde de ‘grap’ menigmaal uit, vaak ten koste van de soldaten die hij op ‘verkenning’ stuurde, en zorgde zo regelmatig dat hij toch die paar kilometers verder op kon rukken dan de bevelen stipuleerden. En dit gevalletje in Afghanistan ruikt ook héél erg naar groentensoep…